De volgende sectie beschrijft hoe een nieuwe SCSI schijf aan een machine toe te voegen die slechts een enkele drive heeft. Ten eerste dient de computer uitgeschakeld te worden en dient de schijf volgens de instructies van de computer, controller en schijffabrikant geïnstalleerd te worden. Wegens de grote variéteiten om dit soort procedures uit te voeren, vallen de details buiten het bereik van dit document.
Er dient als gebruiker root ingelogd te worden. Nadat de schijf is toegevoegd, dient /var/run/dmesg.boot bekeken te worden om er zeker van te zijn dat de nieuwe schijf is gevonden. Volgens het voorbeeld heet de nieuw toegevoegde schijf da1 en die wordt aangekoppeld op /1 (als er een IDE-schijf wordt toegevoegd, is de apparaatnaam ad1).
FreeBSD draait op IBM-PC-compatibele computers. Daarom moet het rekening houden met de PC-BIOS-partities. Deze wijken af van de traditionele BSD-partities. Een PC-schijf bevat tot vier ingangen voor BIOS-partities. Indien de schijf geheel aan FreeBSD wordt gewijd, kan de toegewijde-modus gebruikt worden. In het andere geval moet FreeBSD binnen één van de vier PC-BIOS-partities draaien. De PC-BIOS-partities worden door FreeBSD slices genoemd om ze niet met de traditionele BSD-partities te verwarren. Slices kunnen ook op een schijf worden gebruikt die toegewijd is aan FreeBSD, maar in een computer zit die ook andere besturingssystemen heeft geïnstalleerd. Dit is een goede manier om verwarring met het programma fdisk van andere, niet-FreeBSD besturingssystemen te voorkomen.
Als er met slices gewerkt wordt, wordt de schijf toegevoegd als /dev/da1s1e. Dit moet worden gelezen als: SCSI-schijf, eenheid 1 (tweede SCSI-schijf), slice 1 (PC-BIOS-partitie 1) en BSD-partitie e. Als de schijf toegewijd is, wordt deze simpelweg als /dev/da1e toegevoegd.
Omdat 32-bit-integers worden gebruikt om het aantal sectoren op te slaan, is bsdlabel(8) beperkt tot 2^32-1 sectoren per schijf, wat meestal neerkomt op 2 TB. Het programma fdisk(8) staat geen hogere startsector toe dan 2^32-1 en geen grotere lengte dan 2^32-1, meestal worden hiermee partities tot 2 TB begrensd en schijven tot 4 TB. Het formaat van sunlabel(8) is beperkt tot 2^32-1 sectoren per partitie en 8 partities per schijf, in totaal dus 16 TB. Voor grotere schijven kan gpart(8) worden gebruikt om GPT-partities aan te maken. GPT heeft het bijkomende voordeel dat het niet tot 4 slices beperkt is.
Navigeren door sysinstall
sysinstall kan gebruikt worden om een nieuwe schijf te partitioneren en te labelen met eenvoudig te gebruiken menu's. Hiervoor dient òfwel als gebruiker root ingelogd te zijn, òfwel gebruik te worden gemaakt van su. Draai sysinstall en ga naar het menu Configure. Scroll binnen het FreeBSD Configuration Menu naar beneden en kies de optie Fdisk.
fdisk partitie-bewerker
Eenmaal binnen fdisk kan op A gedrukt worden om de gehele schijf voor FreeBSD te gebruiken. Wanneer gevraagd wordt of het systeem compatibel dient te blijven met mogelijk toekomstige besturingssystemen, dient met YES geantwoord te worden. Met W kunnen de veranderingen naar de schijf worden geschreven. Nu dient de FDISK-bewerker verlaten te worden door op Q te drukken. Vervolgens wordt er een vraag gesteld over het “Master Boot Record”. Omdat er een schijf aan een reeds draaiend systeem wordt toegevoegd, dient hier None gekozen te worden.
Schijflabelbewerker
Vervolgens dient sysinstall verlaten en opnieuw gestart te worden. Volg bovenstaande aanwijzingen, maar kies deze keer voor de optie Label. Dit geeft toegang tot de Disk Label Editor. Hier worden de traditionele BSD-partities aangemaakt. Een schijf kan tot acht partities bevatten, gelabeld a-h. Enkele partitielabels hebben een speciale functie. De partitie a wordt gebruikt voor de rootpartitie (/). Alleen de systeemschijf (bijvoorbeeld de schijf van waaruit opgestart wordt) moet een partitie a hebben. De partitie b wordt voor swappartities gebruikt, en het is mogelijk om vele schijven met swappartities te hebben. De partitie c adresseert de gehele schijf in toegewijde modus, of de gehele FreeBSD-slice in slice-modus. De andere partities zijn voor algemeen gebruik.
sysinstall's Labelbewerker heeft een voorkeur voor de partitie e voor niet-root-niet-swap-partities. Binnen de Labelbewerker dient een enkel bestandssysteem te worden aangemaakt door op C te drukken. Kies FS wanneer gevraagd wordt of dit een FS (file system) of swap wordt, en geef een koppelpunt in (bijvoorbeeld /mnt). Wanneer een schijf in post-installatie-modus wordt toegevoegd, maakt sysinstall geen ingangen aan in /etc/fstab, dus dan is het opgegeven koppelpunt niet van belang.
Nu kan het nieuwe label naar de schijf worden geschreven en er een bestandssysteem op aangemaakt worden. Dit kan gedaan worden door op W te drukken. Fouten van sysinstall dat de nieuwe partitie niet aankoppeld kon worden kunnen genegeerd worden. De Labelbewerker en sysinstall kunnen nu volledig verlaten worden.
Afronden
De laatste stap bestaat uit het bewerken van /etc/fstab om hier een regel voor de nieuwe schijf aan toe te voegen.
Deze installatie zorgt ervoor dat de schijf correct samenwerkt met andere besturingssystemen die eventueel op de computer zijn geïnstalleerd en dat de fdisk-gereedschappen van andere besturingssystemen niet verward raken. Het wordt aangeraden om deze methode te gebruiken voor de installatie van nieuwe schijven. Gebruik de toegewijde modus alleen als hier een goede reden voor bestaat!
# dd if=/dev/zero of/dev/da1 bs=1k count=1 # fdisk -BI da1 # Initialiseer de nieuwe schijf. # bsdlabel -B -w da1s1 auto # Label de schijf. # bsdlabel -e da1s1 # Bewerk de zojuist aangemaakte schijflabel en voeg partities toe. # mkdir -p /1 # newfs /dev/da1s1e # Herhaal dit voor alle aangemaakte partities. # mount /dev/da1s1e /1 # Mount de partitie(s). # vi /etc/fstab # Voeg de juiste regel(s) aan /etc/fstab toe.
Vervang voor een IDE-schijf da door ad.
Indien de nieuwe schijf niet met een ander besturingssysteem gedeeld wordt, kan de toegewijde modus gebruikt worden. Denk eraan dat deze modus besturingssystemen van Microsoft kan verwarren. Ze richten echter geen schade aan. IBM's OS/2® “fatsoeneert” echter partities die het niet begrijpt.
# dd if=/dev/zero of=/dev/da1 bs=1k count=1 # bsdlabel -Bw da1 auto # bsdlabel -e da1 # Maak de `e'-partitie aan. # newfs /dev/da1e # mkdir -p /1 # vi /etc/fstab # Voeg een regel voor /dev/da1e toe. # mount /1
Een alternatieve methode is:
# dd if=/dev/zero of=/dev/da1 count=2 # bsdlabel /dev/da1 | bsdlabel -BR da1 /dev/stdin # newfs /dev/da1e # mkdir -p /1 # Voeg een regel voor /dev/da1e toe. # mount /1