Ένα σύστημα αρχείων αναπαριστάται καλύτερα σε μορφή δέντρου, με τις ρίζες του στο /. Οι κατάλογοι /dev, /usr, και άλλοι είναι κλαδιά του καταλόγου root, και μπορεί να έχουν με τη σειρά τους, τα δικά τους κλαδιά, όπως τον /usr/local, και ούτω καθεξής.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε να τοποθετήσουμε κάποιους από αυτούς τους καταλόγους σε διαφορετικά συστήματα αρχείων. Ο κατάλογος /var περιέχει τους καταλόγους log/, spool/, και διάφορους άλλους τύπους προσωρινών αρχείων, και για το λόγο αυτό μπορεί να γεμίσει. Δεν θα ήταν καλή ιδέα να γεμίσει το root σύστημα αρχείων, επομένως ο διαχωρισμός του /var από τον / είναι συχνά επιθυμητός.
Ένας άλλος συνηθισμένος λόγος να έχουμε διάφορους καταλόγους σε διαφορετικά συστήματα αρχείων είναι όταν πρόκειται να φιλοξενηθούν σε διαφορετικούς φυσικούς δίσκους, ή είναι ξεχωριστοί εικονικοί δίσκοι, όπως συμβαίνει με το Δικτυακό Σύστημα Αρχείων (Network File System), και τους οδηγούς CDROM.
Κατά τη διεργασία εκκίνησης, τα συστήματα αρχείων που
αναφέρονται στο /etc/fstab προσαρτώνται αυτόματα (εκτός αν
αναφέρονται με την επιλογή noauto ).
Το αρχείο /etc/fstab περιέχει μια σειρά από γραμμές με διάταξη όπως η ακόλουθη:
device /mount-point fstype options dumpfreq passno
Όνομα συσκευής (η οποία θα πρέπει να υπάρχει), όπως εξηγείται στην Τμήμα 19.2.
Κατάλογος (θα πρέπει να υπάρχει) στον οποίο προσαρτάται το σύστημα αρχείων.
Ο τύπος του συστήματος αρχείων που θα δοθεί στην mount(8). Το προκαθορισμένο σύστημα αρχείων του FreeBSD είναι το ufs.
Το rw για συστήματα αρχείων ανάγνωσης- εγγραφής
(read- write), ή ro για συστήματα αρχείων μόνο
ανάγνωσης (read-only), συμπληρωμένο με όποια άλλη επιλογή μπορεί να χρειάζεστε. Μία
συνήθης επιλογή είναι η noauto για συστήματα αρχείων
που δεν προσαρτώνται αυτόματα κατά τις διεργασίες εκκίνησης του συστήματος.
Άλλες επιλογές αναφέρονται στην σελίδα βοήθειας mount(8).
Αυτό το πεδίο χρησιμοποιείται από το dump(8) για να ορίσει ποια συστήματα αρχείων χρειάζονται dumping. Αν το πεδίο απουσιάζει, τότε η προκαθορισμένη τιμή του είναι μηδέν.
Αυτό ορίζει την σειρά με την οποία θα ελέγχονται τα συστήματα αρχείων. Συστήματα αρχείων που δεν επιθυμούμε να ελεγχθούν θα πρέπει να έχουν στο πεδίο passno τιμή μηδέν. Το root σύστημα αρχείων (το οποίο πρέπει να ελεγχθεί πριν από όλα τα άλλα) θα έχει στο πεδίο passno την τιμή ένα και όλα τα άλλα συστήματα αρχείων θα έχουν στο πεδίο passno τιμές μεγαλύτερες από ένα. Αν περισσότερα από ένα συστήματα αρχείων έχουν την ίδια τιμή passno τότε το fsck(8) θα επιχειρήσει να ελέγξει παράλληλα τα συστήματα αρχείων, αν αυτό είναι εφικτό.
Συμβουλευτείτε την σελίδα βοηθείας fstab(5) για περισσότερες πληροφορίες για την μορφή του αρχείου /etc/fstab και για τις επιλογές που μπορεί να περιέχει.
Η εντολή mount(8) είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεστε για την προσάρτηση συστημάτων αρχείων.
Η βασική μορφή της είναι:
Υπάρχει πληθώρα επιλογών, όπως αναφέρεται στην σελίδα βοηθείας mount(8), αλλά οι πιο συνήθεις είναι:
Επιλογές εντολής mount
-aΠροσάρτηση όλων των συστημάτων αρχείων που αναφέρονται στο /etc/fstab, εκτός αυτών που φέρουν την επιλογή
«noauto», εξαιρούνται μέσω της επιλογής -t,
ή αυτών που ήδη έχουν προσαρτηθεί.
-dΚάνει τα πάντα εκτός από την πραγματική προσάρτηση του συστήματος. Αυτή η
επιλογή είναι χρήσιμη σε συνεργασία με το πρόθεμα -v
για να προσδιοριστεί τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει η mount(8) την
συγκεκριμένη στιγμή.
-fΑναγκάζει την προσάρτηση ενός μη-καθαρού συστήματος αρχείων (επικίνδυνο), ή εξαναγκάζει την ανάκληση πρόσβασης εγγραφής όταν υποβιβάζεται η προσάρτηση ενός συστήματος αρχείων ανάγνωσης-εγγραφής (read-write) σε μόνο-ανάγνωσης.
-rΠροσαρτά το σύστημα αρχείων σε κατάσταση μόνο-ανάγνωσης. Είναι ακριβώς το ίδιο
με τη χρήση του προθέματος ro με την επιλογή -o.
-t fstypeΠροσαρτά το υπάρχον σύστημα αρχείων, χρησιμοποιώντας τον τύπο συστήματος αρχείων
που δίνεται, ή προσαρτά μόνο συστήματα αρχείων του συγκεκριμένου τύπου, εάν δοθεί
μαζί με την επιλογή -a.
Το «ufs» είναι ο προεπιλεγμένος τύπος συστήματος αρχείων.
-uΑνανεώνει τις επιλογές προσάρτησης στο σύστημα αρχείων.
-vΣυμπεριλαμβάνει αναλυτική αναφορά.
-wΠροσαρτά το σύστημα αρχείων για ανάγνωση-εγγραφή (read-write).
Η επιλογή -o δέχεται μία σειρά από επιλογές
χωρισμένες με κόμμα, περιλαμβάνοντας τις ακόλουθες:
Δεν επιτρέπεται η λειτουργία εκτελέσιμων σε αυτό το σύστημα αρχείων. Αυτό είναι επίσης μια επιλογή ασφαλείας.
Δεν λαμβάνονται υπ' όψιν setuid ή setgid flags στο σύστημα αρχείων.
Η εντολή umount(8) παίρνει, ως
παράμετρο, ένα εκ των σημείων προσάρτησης, το όνομα μιας συσκευής, ή τις επιλογές
-a ή -A.
Όλοι οι τύποι δέχονται την -f για να εξαναγκάσουν σε
αποπροσάρτηση, και την -v για αναλυτική αναφορά. Σας
προειδοποιούμε πως η επιλογή -f γενικά δεν είναι καλή
ιδέα. Η εξ' αναγκασμού αποπροσάρτηση μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση τον υπολογιστή
ή να καταστρέψει δεδομένα στο σύστημα αρχείων.
Οι -a και -A χρησιμοποιούνται
για να αποπροσαρτήσουν όλα τα προσαρτημένα συστήματα αρχείων, σύμφωνα και με
τις επιλογές που δίνονται από το -t, αν υπάρχει. Το
-A, ωστόσο, δεν θα επιχειρήσει να αποπροσαρτήσει το root
σύστημα αρχείων.
Αυτό το κείμενο, και άλλα κείμενα, μπορεί να βρεθεί στο ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/doc/.
Για ερωτήσεις σχετικά με το FreeBSD, διαβάστε την τεκμηρίωση πριν να επικοινωνήσετε με την
<questions@FreeBSD.org>.
Για ερωτήσεις σχετικά με αυτή την τεκμηρίωση, στείλτε e-mail στην <doc@FreeBSD.org>.