8 procfs: Περασμένο αλλά όχι Ξεχασμένο

Στο Linux®, θα χρειαστεί να δείτε το /proc/sys/net/ipv4/ip_forward για να καθορίσετε αν είναι ενεργοποιημένη η προώθηση IP (IP forwarding). Στο FreeBSD θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε το sysctl(8) για να δείτε αυτή και άλλες ρυθμίσεις του συστήματος, καθώς το procfs(5) θεωρείται παρωχημένο σε πρόσφατες εκδόσεις του λειτουργικού. (Αν και η εντολή sysctl είναι επίσης διαθέσιμη και στο Linux).

Στο παράδειγμα της προώθησης IP, θα χρησιμοποιούσαμε την ακόλουθη εντολή για να καθορίσουμε αν η δυνατότητα αυτή είναι ενεργοποιημένη σε ένα FreeBSD σύστημα:

% sysctl net.inet.ip.forwarding
net.inet.ip.forwarding: 0

Η επιλογή -a χρησιμοποιείται για να πάρουμε μια λίστα με όλες τις ρυθμίσεις του συστήματος:

% sysctl -a
kern.ostype: FreeBSD
kern.osrelease: 6.2-RELEASE-p9
kern.osrevision: 199506
kern.version: FreeBSD 6.2-RELEASE-p9 #0: Thu Nov 29 04:07:33 UTC 2007
    root@i386-builder.daemonology.net:/usr/obj/usr/src/sys/GENERIC

kern.maxvnodes: 17517
kern.maxproc: 1988
kern.maxfiles: 3976
kern.argmax: 262144
kern.securelevel: -1
kern.hostname: server1
kern.hostid: 0
kern.clockrate: { hz = 1000, tick = 1000, profhz = 666, stathz = 133 }
kern.posix1version: 200112
...

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου απαιτείται το procfs, όπως για παράδειγμα όταν εκτελείτε παλιότερο λογισμικό, το οποίο κάνει χρήση της εντολής truss(1) για την ανίχνευση των κλήσεων συστήματος, και για την Συμβατότητα με Εκτελέσιμα του Linux. (Αν και η Συμβατότητα με Εκτελέσιμα του Linux χρησιμοποιεί το δικό της procfs, το linprocfs(5)). Αν χρειάζεται να προσαρτήσετε το procfs, μπορείτε να προσθέσετε την ακόλουθη εγγραφή στο αρχείο /etc/fstab:

proc                /proc           procfs  rw,noauto       0       0

Προσαρτήστε κατόπιν την procfs χρησιμοποιώντας την ακόλουθη εντολή:

# mount /proc